Tuesday, November 29, 2011

The Suzannes terug in Enschede

Met een reünie-optreden in De Melkweg kwamen The Suzannes voor het eerst na twintig jaar weer bij elkaar en toen dacht ik dat het het beste zou zijn om slechts één keer in de tien jaar opnieuw bij elkaar te komen. Het tweede reünie-optreden was dan ook tien jaar later, in Enschede tijdens een Nobo-sessie in een tent op de markt. Toen Tull de bassist ons vroeg om vorig jaar alweer op te treden had ik in eerste instantie niet zo'n zin. Liever opnieuw tien jaar wachten. Als we er dan nog allemaal weer zouden zijn. De andere Suzannes en mijn vrouw overtuigden me het toch te doen en het resultaat was The First Suzannes Punk Orchestra, met blazers, toetsen en ukelele, in Woerden vorig jaar. Onze originele drummer, Klaas Sikkema, was toen onverwachts afgehaakt. Hij speelde al geen drums meer sinds hij Twenthe verlaten had en had weinig trek in veel oefenen voor één optreden.

Het punkorkest smaakte naar meer dus toch maar weer toegezegd voor een nieuw optreden. Ditmaal op het alumnifeest van de Universiteit Twente. Het wanneer en waar was nog niet zo makkelijk te bepalen, maar uiteindelijk werd gekozen voor de opening van de schilderijententoonstelling van alumnus Toon den Heyer. Die zou plaatsvinden in de Vrijhof waar we ooit nog eens in een boksring hadden opgetreden. Maar de tentoonstellingsruimte was een galmbak en elektrisch versterkt daar spelen leek niet zo'n goed idee. Ook de afstand Schoorl-Enschede is nogal groot, de toetsenist/ukelele-speler Willem was jarig, dus werd besloten om een country-folk-punk-optreden te doen, bijna akoestisch, met elektronisch drumstel en elektrische bas. Daarbij dobro, ukelele, accordeon en akoestische gitaren.

Afgelopen zaterdag was het zover. Voor een gigantische kakelende massa alumni speelden we onze set. The Suzannes zagen er niet uit als echte standaard alumni. Ook kunstenaar Toon den Heyer niet. Maar het overgrote deel was uitgedost in colbert met of zonder stropdas. De jaren waarin wij studeerden, eind jaren zeventig, waren overduidelijk ondervertegenwoordigd. Behalve Toon en Goos van Vliet heb ik geen enkele oude bekende uit de tijd dat The Suzannes triomfen vierden, gezien.

Foto: Goos van Vliet.

Monday, June 20, 2011

Tuesday, June 14, 2011

2011

2007

From the 2007 reunion of the Dutch punk band The Suzannes from Enschede, in original 1978/1979 line-up: Fedde Spoel (vocals, guitar), Loek Stolwijk (guitar, backing vocals), Dick 'Tull' Pekelharing (bass, backing vocals) and Klaas Sikkema (drums).

1996



1979


last gig @ de vestingbar Enschede-Holland

1978


listen to the 2010 cover song of Tennis Shoes on Keihard & Swingend, Live in Paradiso (1978)

1977

1977



click here for a live song 1977 @ the Open Air Theatre

1977



As Jerry Goossens’ and Jeroen Vedder’s great book Het Gejuich Was Massaal pointed out, the first wave of Dutch punk bands consisted of musicians who started playing punk, while the second wave was made up of punks that started playing music. The Suzannes, art-school punks from the Eastern Netherlands (Enschede) fall somewhere between those two categories. Reportedly they’d already started by 1976; in any case, around early 1978 their sole EP “New Disease” was released by one of the first Dutch independent labels, De 1000 Idioten (The Thousand Idiots as you might already have guessed). The label’s name was derived from the fact there would always be at least a thousand idiots that would buy their records (2,000 in the Suzannes’ case). I guess if they’d start their label today they should call it De 100 Idioten, being the approximate amount of copies any Dutch punk band - that doesn’t do 100 gigs a year - can hope to sell. But I digress.
The Suzannes had almost a garage/60’s type of sound, which might also have something to do with the 4-track studio it was recorded at. I especially like the tinny guitar sound that reminds me of Subway Sect  a little. Anyway, this holds up much better than some big label stuff from the period. Another thing that sets them apart from their contemporaries is the number of songs on the EP; a whopping six; this wouldn’t be standard practice in DIY/punk until 2-3 years later.

download the songs @ ur own risk

1976